Page 50 - FoodFocusThailand No.159 June 2019
P. 50
SMART PRODUCTI
SMART PRODUCTIONON
Bjorn Thumus
Translated and Compiled By: กองบรรณาธิการ
นิตยสาร ฟู้ด โฟกัส ไทยแลนด์
Editorial Team
Food Focus Thailand Magazine
editor@foodfocusthailand.com
โซลูชันการคัดแยกด้วยเซ็นเซอร์
เพื่อช่วยให้ซูเปอร์มาร์เก็ตเอาชนะความท้าทายในอนาคต
ในขณะที่จ�ำนวนประชำกรเพิ่มขึ้นและประสิทธิภำพมีควำมส�ำคัญมำกขึ้น ซูเปอร์มำร์เก็ตต้องเผชิญกับควำมท้ำทำยที่แตกต่ำง ซึ่ง
ในอนำคตอันใกล้ซูปเปอร์มำร์เก็ตจะมีรูปแบบธุรกิจที่เปลี่ยนไปอย่ำงชัดเจน โดยเป็นผลมำจำกนวัตกรรมกำรติดตั้งระบบออนไลน์
และห่วงโซ่อุปทำนในอุตสำหกรรมอำหำร เทคโนโลยีเหล่ำนี้จะถูกน�ำไปใช้ในกำรต่อสู้เพื่อให้ได้ลูกค้ำ และยิ่งไปกว่ำนั้นยังสำมำรถ
เป็นประโยชน์ต่อโลกใบนี้อีกด้วย
สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้โดยการพัฒนาอย่างยั่งยืน อันที่จริงแล้วค�านี้เป็นค�าที่ใช้ ต้องจัดการ ซึ่งก็คือ การจัดการกับอาหารเหลือทิ้ง ทั้งนี้เกือบหนึ่งในสามของ
กันอย่างแพร่หลายมากเกินไปซึ่งอาจหมายถึงบางสิ่งในซูเปอร์มาร์เก็ตและ อาหารทั้งหมดที่ผลิตทั่วโลกในปัจจุบันก�าลังสูญเปล่าซึ่งคิดเป็นปริมาณกว่า
ห่วงโซ่อุปทาน การผลิตและจ�าหน่ายอาหารจะกลายเป็นความรับผิดชอบต่อ 1.3 พันล้านตันของอาหารที่เน่าเสียหรือถูกทิ้งทุกปี เป็นเรื่องน่าตกใจที่รู้ว่า
สิ่งแวดล้อมมากขึ้น เพราะความยั่งยืนและผลก�าไรขึ้นอยู่กับการใช้ทรัพยากร ประมาณร้อยละ 45 ของอาหารเหลือทิ้งเหล่านั้นเป็นผักและผลไม้ และ
อย่างมีประสิทธิภาพ อีกร้อยละ 20 เป็นเนื้อสัตว์ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้ายิ่งนัก เพราะเพียงหนึ่งใน
มีการคาดการณ์ว่าจ�านวนประชากรโลกจะเพิ่มขึ้นจาก 7.6 พันล้านเป็นหนึ่ง สี่ของอาหารที่สูญเปล่าเหล่านี้สามารถเลี้ยงผู้ที่หิวโหยต่อเนื่องได้ถึง 795
หมื่นล้านคนภายในปี พ.ศ. 2593 โดยในปัจจุบันความต้องการอาหารมีมากกว่า ล้านคนทั่วโลก
อุปทานแล้วในหลายๆ พื้นที่ เพื่อแสดงให้เห็นภาพถึงการเปลี่ยนแปลงอย่าง สิ่งนี้มีความหมายในเชิงพาณิชย์ด้วย ตามโครงการการจัดการของเสีย
รวดเร็ว จะเห็นได้ว่าความต้องการสินค้าเกษตรในปัจจุบันได้เพิ่มขึ้นกว่า ร้อยละ 50 และทรัพยากร (WRAP) การด�าเนินการเพื่อป้องกันการสูญเสียอาหารสามารถ
เมื่อเปรียบเทียบกับเมื่อห้าปีที่แล้ว นี่คือปัญหาตึงเครียดของทรัพยากรทางการ ช่วยธุรกิจประหยัดได้ถึง 341 ล้านยูโรต่อปี และมีตัวชี้วัดที่ชัดเจนว่าต้อง
เกษตรเพราะที่ดินที่พร้อมส�าหรับการเพาะปลูกอาหารนั้นมีพื้นที่จ�ากัดมาก ซึ่ง ด�าเนินการอย่างไร โดยประมาณร้อยละ 54 ของอาหารที่สูญเสียไปเหล่านี้
สอดคล้องตามที่องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติระบุว่าสามารถ สูญเสียไปในกระบวนการผลิตต้นน�้าซึ่งเป็นผลมาจากความไร้ประสิทธิภาพ
น�าที่ดินอีกเพียงร้อยละ 20 ไปใช้ประโยชน์ได้เพิ่มขึ้น ฉะนั้นทรัพยากรที่มีอยู่จะ ในประเทศก�าลังพัฒนาในระหว่างการเก็บเกี่ยว การจัดการหลังการเก็บเกี่ยว
ต้องถูกใช้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อให้อาหารเพียงพอส�าหรับทุกคนและ และการแปรรูป ส่วนที่เหลืออีกร้อยละ 46 สูญเสียไปในระหว่างกระบวนการ
เพื่อให้มั่นใจว่าการจัดหาอาหารส�าหรับคนรุ่นหลังในอนาคตจะมีเพียงพอ แปรรูป การจัดจ�าหน่าย และการบริโภคซึ่งเกิดโดยผู้บริโภคจ�านวนมากใน
นอกเหนือจากแรงกดดันเหล่านี้แล้ว ยังมีความท้าทายอีกประการหนึ่งที่จะ ประเทศที่พัฒนาแล้ว
ด้วยตระหนักถึงความไร้ประสิทธิภาพเหล่านี้ ในปี พ.ศ. 2558 องค์การ
50 FOOD FOCUS THAILAND JUNE 2019
