- page 54

54 JUN 2017 FOOD FOCUSTHAILAND
SPECIAL FOCUS
อุตสาหกรรมไทยเป็นอุตสาหกรรม
ที่พึ่งพาแรงงานฝี มื อ เช่นเดียวกันกับ
เกาหลีใต้ในอดี ตที่ เป็นอุ ตสาหกรรม
การผลิตด้ วยแรงงานฝี มือที่ มี ต้นทุน
ค่าแรงต�่ำ แล้ วเกาหลีใต้ท� ำอย่างไร
จึ งหลุ ดกั บดั กประเทศที่ มี รายได้
ปานกลางมาเป็นประเทศที่มี รายได้ สูง
ค�ำตอบ คือ เกาหลีใต้ ใช้ “คน” โดย
โอกาสของ
ผู้ประกอบการไทยในยุค 4.0
ภาพที่ / Figure1 : 10อุตสาหกรรมเป้าหมาย (NewEngineof Growth)
ที่ มา / Source :www.prachachat.net
อะไรๆ ก็ 4.0
ภาครัฐสร้างปรากฏการณ์เรื่อง4.0ให้ กับวงการอุตสาหกรรมไทยจากการผลักดัน
นโยบาย “ประเทศไทย4.0”และก�ำหนด10 อุตสาหกรรมเป้าหมายซึ่งเป็นกลไก
ขับเคลื่อนเศรษฐกิจเพื่ ออนาคต (New Engine of Growth) ประกอบด้วย
5 อุตสาหกรรมเดิมที่มี ศักยภาพ (First S-curve) และ 5 อุตสาหกรรมอนาคต
(NewS-curve)
คำ�ถามมากมายเกี่ยวกับ 4.0
นักอุ ตสาหกรรมในองค์กรขนาดใหญ่ในประเทศไทย คงไม่ น่าเป็นห่วงมากนั ก
เพราะมีความรู้ความเข้ าใจ รวมถึงเฝ้ าติดตาม เรื่อง Industrial 4.0 มาเป็นอย่างดี
แต่หากกล่ าวถึง เรื่ อง 4.0 กับองค์กรขนาดเล็ กและขนาดกลางจะเริ่มสับสน
และจะตามด้ วยค�ำถามต่างๆ ยกตั วอย่ าง เช่น “ประเทศไทย 4.0 กับ
Industrial 4.0 ใช่เรื่ องเดียวกั นไหม” “วันนี้เราอยู่ ตรงไหนของ Industrial 4.0”
หรือ “ต้องมุ่งสู่ 4.0ด้วยเหรอ เอา 3.5พอไหวไหม” เป็นต้น
ประเทศไทย 4.0 กับ Industrial 4.0
ประเทศไทย 4.0 เป็นนโยบายที่รัฐก�ำหนดทิศทางการด�ำเนินการของประเทศ
มุ่งที่จะท� ำให้สินค้า/บริการจากอุตสาหกรรมของเรามีความแตกต่างด้วยนวัตกรรม
ส่ งเสริมความสามารถในการแข่งขันกับสิ นค้า/บริการจากประเทศอื่ นได้ดี ขึ้น
ส่วน Industrial 4.0 เป็นหนึ่งในเครื่องมือหรือพาหนะที่จะพาไปให้ถึงฝัน ซึ่งก็คื อ
การหลุ ดพ้นจากกับดั กประเทศที่มี รายได้ปานกลางของประเทศไทยภายในปี
พ.ศ. 2579หรืออีก20ปีข้างหน้านั่นเอง
ความสามารถในการแข่งขัน
วั นนี้ขีดความสามารถในการแข่ งขันของประเทศไทยอยู ่ตรงไหน? รายงาน
“The Global Competitiveness Report 2016-2017” จั ดท�ำโดย World
Economic Forum น�ำ 138 ประเทศทั่วโลกมาให้คะแนนเปรียบเที ยบ พบว่า
ประเทศไทยมีคะแนนรวมอยู่ที่ อันดับ 34 ของโลกตกลงจากอั นดับ 32 เมื่อครั้งที่
แล้ว หากพิจารณาล�ำดับที่ 1-3 ในเอเชีย ได้แก่ สิงค์โปร์ ญี่ปุ่น ฮ่องกง มีคะแนน
รวมอยู่ในล�ำดับที่ 2 8 และ 9 ตามล�ำดับ ส่วนไต้หวันและเกาหลีใต้ อยู่ในล�ำดับ
ที่ 14และ 26
ดูเกาหลีใต้เป็นตัวอย่าง...จะดีไหม?
แม้ว่าคะแนนความสามารถในการแข่งขันโดยรวม ระหว่างไทย (34) เทียบกับ
เกาหลีใต้ (26) จะดูไม่ห่างกัน และดูจะขัดแย้งกับความรู้ สึกของคนทั่วไป หรือว่ า
WEF จะไม่น่าเชื่อถือกั นแน่? แต่เมื่ อพิจารณารายงานเฉพาะส่วนที่ เป็นความ
สามารถนวัตกรรมโดยรวม พบว่าประเทศไทยอยู่ล�ำดับที่ 54 เกาหลีใต้อยู่ล�ำดับ
ที่ 22ซึ่งชี้ให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยส�ำคัญที่ท�ำให้เรายังห่างชั้นกับเกาหลีใต้
พอสมควร
ใส่ปัญญารวมกับประสบการณ์ ความเชี่ยวชาญ ในการที่เป็ นผู้รับจ้างผลิต
อิเล็กทรอนิ กส์มาเป็นอาวุ ธน� ำพาประเทศหลุดกับดั กประเทศที่มี รายได้
ปานกลางได้ส�ำเร็จ
ปัจจุบันสั ดส่วนประชากรที่มี การศึกษาสูงของเกาหลีใต้มี มากกว่าร้อยละ
95ส่วนตัวเลขค่าใช้จ่ายด้านการวิจัยและพัฒนาก็สูงถึงร้อยละ3.4ของGDP
ซึ่งสูงสุดเป็ นอันดับ 3 ของโลก เกาหลี ใต้คิดและลงมือท�ำใช้เวลาเปลี่ ยนผ่าน
ประมาณ15ปี กว่าจะส� ำเร็จผลเป็นรูปธรรมในช่ วงต้นปี 2543
ลองช่วยกันคิดว่าจะมีกี่ ครอบครัวในเมืองไทยที่หลุดรอดไม่ ได้ใช้สินค้า
จากเกาหลีใต้ โดยเฉพาะเครื่ องใช้ไฟฟ้ า หรือโทรศัพท์มื อถือ ซึ่งก่อนหน้ านี้
ไม่กี่ปี เราใช้สินค้าจากญี่ปุ่นเป็นส่วนใหญ่ แล้วท�ำไมเกาหลีใต้มาแทนญี่ปุ่น
นั่นเป็ นผลพวงจากการเปลี่ยนจากประเทศผู้รับจ้างผลิ ตที่เก่งกาจมาเป็ น
เจ้าของสินค้าทีมีนวัตกรรมเป็นของตนเองนั่นเอง
ธวัช จินาพันธ์
DhawathChinarphanta
ManagingDirector
DhawathTechnologySystemsCo.,Ltd.
dhawath@dhawathsystems.co.th