- page 64

62 AUG 2017 FOOD FOCUSTHAILAND
STRONG QC & QA
กฎหมายอาหารต่างประเทศท�ำไมจึ งมีความส�ำคัญ แหล่งข้ อมูลที่น่ าเชื่อถือใดบ้าง ความถี่เท่าไรที่เราควรจะเข้ าถึงแหล่งข้ อมูล
เหล่านี้ล้วนเป็ นค�ำถามที่ได้ยินมาบ่อยครั้ง ก่อนอื่นต้ องขอท�ำความเข้ าใจเบื้องต้นก่อนดังนี้
วงศ์กานต์ ดิษฐกวี
WongkanDitthakavee
LeadAuditor
wongkan.ditthakavee@sgs.com
SGS (Thailand) Limited
กฎหมายอาหารต่างประเทศ
จากข้ อมูลในปี 25591 ประเทศไทยเป็นผู ้น�ำส่ งออกอาหารอันดั บที่ 13
ของโลก โดยแบ่งสั ดส่วนของการส่งออกเป็น อาเซี ยนร้อยละ 28.4 ญี่ปุ่น
ร้อยละ 13.9 สหรัฐอเมริการ้อยละ 11.9 ยุ โรปร้อยละ 10 เป็นต้น นอกจากนี้
GFSI Recognized Standard ได้มีการพู ดถึงความส�ำคั ญของการเข้าถึง
กฎหมายไว้ในข้อก�ำหนด เช่นBRCFoodStandard issue7ข้อก�ำหนด1.1.62,
IFS Food version 6 (April 2014) ข้อก�ำหนด 1.2.10, FSSC Additional
Requirement no. 3และSQFข้อ2.4.1.1
ใจความส� ำคัญของข้อก�ำหนดได้ กล่าว่าองค์กรต้องจั ดให้มีระบบในการ-
เข้าถึ งข้อมู ลเพื่อให้ มั่นใจได้ว่าองค์ กรได้ถู กแจ้งและทบทวนข้อมูล ดังนั้น
สามารถสรุปได้ว่าจุ ดประสงค์ของข้อก� ำหนดคือเพื่อให้มั่นใจได้ว่าองค์กรได้
มีการเตรียมความพร้อมและเข้าถึงอย่างเป็ นระบบข้อมู ลที่ได้รับเป็นปัจจุบัน
ทันสมัย สามารถเข้ าถึงข้ อมูลทางวิชาการ วิ ทยาศาสตร์ กฎหมายของ
ประเทศคู่ค้าปลายทาง เป็นต้นและน�ำไปประยุกต์ใช้ ในระบบความปลอดภัย
ทางอาหารเพื่อป้องกั นอันตรายและความเสี่ยงใหม่ๆ นอกจากนี้ ประเด็น
ทางด้านความปลอดภัยของอาหารและกฎหมายมี การเปลี่ยนแปลงอย่าง
ต่อเนื่อง