77
JUN2016 FOOD FOCUSTHAILAND
SOURCE OF
ENGINEER
ผมมี
โอกาสท�
ำโครงการให้
ค�
ำปรึ
กษากั
บโรงงานแห่
งหนึ่
ง ซึ่
งเป็
นบริ
ษั
ท
ในเครื
อของอุ
ตสาหกรรมอาหารยั
กษ์
ใหญ่
ในประเทศไทยสิ
นค้
าคื
อบรรจุ
ภั
ณฑ์
ที่
ขายให้
กั
บลู
กค้
าที่
เป็
นโรงงาน เพื่
อเอาไปใช้
เป็
นวั
ตถุ
ดิ
บในการผลิ
ตต่
ออี
กที
ยอดขายมากกว่
า 80%ขายให้
กั
บลู
กค้
าที่
อยู่
ในเครื
อด้
วยกั
นนั
บได้
ว่
าโรงงาน
แห่
งนี้
เป็
นส่
วนหนึ่
งในห่
วงโซ่
อุ
ปทาน (Supply chain) ของทั้
งเครื
อ ข้
อความ
เปิ
ดเรื่
องข้
างต้
นและที่
จะกล่
าวถึ
งต่
อไป ดั
ดแปลงจากสิ่
งที่
เกิ
ดขึ้
นในการท�
ำ
โครงการ
โจทย์
ที่
ได้
รั
บก่
อนเริ่
มโครงการคื
อ การปรั
บปรุ
งงานด้
านการวางแผน
การผลิ
ต (Productionplanning)แต่
หลั
งจากพู
ดคุ
ยกั
นถึ
งรายละเอี
ยดเพิ่
มเติ
มว่
า
ปั
ญหาอะไรที่
คิ
ดว่
าเป็
นผลพวงมาจากกระบวนการวางแผนการผลิ
ต ซึ่
งก็
พบ
ว่
าปั
ญหาคื
อ เรื่
อง การส่
งมอบให้
กั
บลู
กค้
า เรื่
องราวการส่
งมอบจึ
งถู
กหยิ
บ
ขึ้
นมาเป็
นเป้
าหมายหลั
กเพื่
อการปรั
บปรุ
งให้
ดี
ขึ้
น
รู
ปธรรมแรกที่
เกิ
ดกั
บบริ
ษั
ทคื
อ การจั
ดตั้
ง Project Room ขึ้
นมา ตาม
แนวคิ
ดของ War Room โดยใช้
ห้
องประชุ
มที่
มี
อยู
่
แล้
วของโรงงาน ผมบอก
กั
บที
มงานว่
าขอให้
พื้
นที่
ผนั
งห้
องสามารถติ
ดเอกสารข้
อมู
ลต่
างๆได้
เพราะเรา
อยากให้
ความคื
บหน้
าต่
างๆที่
เกิ
ดขึ้
นในโครงการ น�
ำมาท�
ำให้
มองเห็
นร่
วมกั
น
ได้
ง่
ายๆ หรื
อที่
เรี
ยกว่
า Visual Management นั่
นเอง และให้
เป็
นห้
องประชุ
ม
ที่
ที
มงานใช้
งานเวลาประชุ
มร่
วมกั
นด้
วย
ขั้
นตอนถั
ดมาคื
อ ผมและที
มงานได้
อภิ
ปรายถกเถี
ยงเพื่
อการก�
ำหนด
ตั
วชี้
วั
ดในโครงการหรื
อKPI เพื่
อจะใช้
ศึ
กษาสภาพในปั
จจุ
บั
นก่
อนการปรั
บปรุ
ง
และการประเมิ
นผลหลั
งการปรั
บปรุ
งต่
อไป โดยพบว่
า ข้
อมู
ลดิ
บมี
การจั
ดเก็
บ
อยู
่
แล้
วแต่
สิ่
งที่
โรงงานยั
งขาดอยู
่
คื
อการน�
ำข้
อมู
ลที่
มี
มาวิ
เคราะห์
และน�
ำเสนอ
ให้
ผู้
เกี่
ยวข้
องรั
บทราบเพื่
อการด�
ำเนิ
นการแก้
ไขปรั
บปรุ
งต่
อไป
ตั
วชี้
วั
ดด้
านการส่
งมอบที่
มี
อยู
่
แล้
วคื
อการวั
ดการส่
งมอบที่
“ล่
าช้
า (Delay)”
โดยค�
ำนวณเป็
นร้
อยละ (%)จากสั
ดส่
วนจ�
ำนวนรายการค�
ำสั่
งซื้
อจากลู
กค้
าซึ่
ง
ในแต่
ละวั
นมี
จ�
ำนวนประมาณ40รายการแต่
ตั
ววั
ดที่
ศึ
กษาเพิ่
มเติ
มคื
อจ�
ำนวน
วั
นที่
ล่
าช้
า โดยนั
บจากทุ
กรายการที่
ล่
าช้
าว่
าช้
าจากก�
ำหนดการไปกี่
วั
นจากนั้
น
มาค�
ำนวณหาค่
าเฉลี่
ย
อย่
างไรก็
ตาม การส่
งมอบที่
สมบู
รณ์
มิ
ได้
มี
แค่
เพี
ยง “การตรงเวลา (On
Time)” เท่
านั้
น แต่
ยั
งต้
องส่
งมอบให้
ครบตามจ�
ำนวนที่
สั่
งซื้
อมาด้
วย (In Full)
หลายๆองค์
กรรวบ2ตั
ววั
ดนี้
แล้
วเรี
ยกว่
าDIFOT (Delivery InFullOnTime)
หรื
อ OTIF (On Time In Full) ก็
มี
ดั
งนั้
นการค�
ำนวณการส่
งมอบที่
“ไม่
ครบ
(Short)” จึ
งเพิ่
มเติ
มขึ้
นมาในระหว่
างโครงการ โดยวิ
ธี
การค�
ำนวณนี้
ได้
น�
ำไปปรึ
กษากั
บลู
กค้
าเบอร์
หนึ่
ง ด้
วยว่
า มี
วิ
ธี
การประเมิ
น Supplier ในเรื่
อง
การส่
งมอบอย่
างไร เพื่
อให้
ตั
วเลขนี้
สามารถทวนสอบกั
นได้
ในอนาคต
The task Ihave receivedbefore theprojectkickedoffwas toenhance
theproduct planning strategy, but after wehave thoroughly discussed
the real problems that laid in the product planning strategy, we found
that themainobstructionwas thedelivery.Hence, thedeliverybecame
themain topic for our improvement project.
The first physical change in the companywas that weestablished
“ProjectRoom”,whichwas the ideaderived from “war room”.Theproject
roomwas actually the factory’smeeting room, but I asked the staffs if
I could use the wall to post the data as we need to see progress
throughout theproject,which iscalled “VisualManagement”. Later on,
we had themeeting in this samemeeting room.
Thenextstep, the teamand Idebatedabouthowweshouldassess
theproject, andKPI.Theassessment processshouldbeconducted to
assess the then-situation before the improvement took place, and the
later situation after the project has been done. We found that the
company had kept track of raw data, but never put the data into the
analysis. Hence, we later passed on our findings to related officers to
sort the issue.